John Cale Net Worth: Wiki, Żonaty, Rodzina, Ślub, Wynagrodzenie, Rodzeństwo

2024 Autor: Lewis Russel | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:11

Wartość netto Johna Calesa wynosi 10 milionów dolarów

John Cales Wiki Biografia

John Davies Cale urodził się 9 marca 1942 r. w dolinie Amman w południowej Walii w Wielkiej Brytanii, z pochodzenia walijskiego. Jest piosenkarzem, autorem tekstów i producentem muzycznym, prawdopodobnie najbardziej znanym z bycia jednym z członków założycieli zespołu Velvet Underground, amerykańska grupa eksperymentalna w latach 60. XX wieku.

Więc jak bogaty jest John Cale pod koniec 2016 roku? Autorytatywne źródła szacują, że wartość netto Cale'a wynosi obecnie ponad 10 milionów dolarów, zgromadzonych podczas kariery w branży muzycznej, która trwa obecnie ponad 50 lat.

John był dwujęzyczny wychowywany przez matkę, walijską nauczycielkę; jego ojciec był górnikiem. John ostatecznie zapisał się na University of London, studiując muzykę w Goldsmith's College; najwyraźniej jego instrumentem była wtedy altówka. Zajmował się głównie muzyką klasyczną, dyrygenturą i pisaniem, ale zainteresował się także rockiem. W 1963 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, spotykając muzyków i kompozytorów w Nowym Jorku, a nawet biorąc udział w 18-godzinnym maratonie gry na fortepianie. pierwsze pełnometrażowe wykonanie „Vexations” Erika Satie z udziałem m.in. Johna Cage'a.

John Cale był współzałożycielem Velvet Underground z Lou Reedem na początku 1965 roku, pozyskując do składu Angusa MacLise'a i Sterlinga Morrisona. Ich pierwszy występ przyniósł im 75 dolarów, ale w 1967 roku ukazał się ich pierwszy album „The Velvet Underground & Nico” – z udziałem niemieckiego piosenkarza i autora piosenek – z Cale'em na gitarze basowej, fortepianie i altówce, a także wokalem, a następnie „White Light”. /White Heat” w 1968, Cale dodał do swojego repertuaru organy. Skromna popularność tych albumów zapoczątkowała wartość netto Calesa. Napięcia artystyczne między Cale'em i Reedem sprawiły, że John opuścił zespół i rozpoczął karierę solową.

John skoncentrował się teraz na aranżacji i produkcji, ale także na wspieraniu artystów swoimi umiejętnościami gry na wielu instrumentach, w tym współpracą z Nico. Jego obszerna lista współpracowników obejmujących kolejne trzy dekady obejmuje La Monte Young, Terry Riley, Cranes, Nick Drake, Kevin Ayers, Patti Smith, The Stooges, The Modern Lovers, Marc Almond, Squeeze, Happy Mondays, LCD Soundsystem, The Replacements, oraz Siouxsie i Banshee. Wszystko przyczyniło się do jego wartości netto.

Jednak John był również płodnym artystą solowym, wydając na przestrzeni lat ponad 30 albumów, począwszy od „Vintage Violence” w 1970 roku i sklasyfikowanego jako folk-pop, „Paris 1919” (1973) ze złożonymi, tajemniczymi tekstami, po punk rockowy „Sabotaż” (1979). Komercyjnie nastawiona „Sztuczna inteligencja” (1985) faktycznie nie trafiła w cel, po czym zrobił sobie kilkuletnią przerwę, zanim wydał kilka albumów zawierających wiersze Dylana Thomasa z akompaniamentem muzycznym.

Albumy od tego czasu i od niedawna zawierają „Walking on Locust” (1996), „HoboSapiens” (2003), „BlackAcetate” (2005), „Shifty Adventures in Nookie Wood” (2012) i „M:FANS” (2016), z różnym sukcesem komercyjnym, który nie wydaje się zbytnio umniejszać jego wartości netto.

W uznaniu zdolności muzycznych i wkładu w świat muzyki, Cale jako członek Velvet Underground został wprowadzony do Rock 'n' Roll Hall of Fame w 1996 roku, a w 2010 roku został mianowany Oficerem Orderu Imperium Brytyjskiego (OBE).

W swoim życiu osobistym John Cale poślubił Betsey Johnson w 1968 roku, ale trwało to tylko rok. Następnie poślubił Cindy Wells w 1971 r. – rozwiedli się w 1975 r. Jego trzecie małżeństwo dotyczyło Risé Irushalmi w 1981 r. – mieli córkę, ale rozwiedli się w 1997 r. John przyznał się do stosunkowo łagodnego zażywania narkotyków przez wiele lat, aż do narodzin jego córki w 1985 roku, ale nadal wierzy, że wpłynęło to na jego umiejętność grania i komponowania, co znalazło odzwierciedlenie w niektórych nagranych przez niego albumach. Następnie poprowadził film dokumentalny zatytułowany „Heroina, Walia i ja”, identyfikujący w szczególności niebezpieczeństwa związane z używaniem heroiny.