Billy Taylor Net Worth: Wiki, Żonaty, Rodzina, Ślub, Wynagrodzenie, Rodzeństwo

2024 Autor: Lewis Russel | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:11

Majątek Williama „Billy'ego” Taylora wynosi 5 milionów dolarów

William „Billy” Taylor Wiki Biografia

Urodzony jako William Taylor 24 lipca 1921 w Greenville w Północnej Karolinie, Billy był muzykiem, pianistą jazzowym i kompozytorem, a także wykładał jazz na kilku uczelniach w całych Stanach Zjednoczonych. Zmarł w 2010 roku.

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak bogaty był Billy Taylor w chwili swojej śmierci? Według autorytatywnych źródeł oszacowano, że majątek Taylora wynosił aż 5 milionów dolarów, czyli kwotę zarobioną w dużej mierze dzięki udanej karierze muzyka jazzowego, działającego od połowy lat 40. XX wieku. W swojej karierze Billy wydał ponad 40 albumów jako bandleader, a także przyczynił się do twórczości innych muzyków, m.in. Johnny'ego Hartmana, Colemana Hawkinsa, Salvadora i Lucky Thompsona.

Billy Taylor o wartości netto 5 milionów dolarów

Rodzina Billy'ego przeniosła się do Waszyngtonu, gdy miał pięć lat, gdzie spędził resztę dzieciństwa. Zainspirowany rodzicami, którzy byli muzykami, młody Billy zajął się kilkoma instrumentami muzycznymi, ale był najlepszy na pianinie, więc zaczął brać lekcje gry na fortepianie u Henry'ego Granta, który był również nauczycielem gry na pianinie u Duke'a Ellingtona. Billy był wystarczająco dobry, aby zadebiutować zawodowo, gdy miał 13 lat, zarabiając dolara. Uczęszczał do Dunbar High School, która w tym czasie była pierwszą w USA szkołą dla Afroamerykanów. Billy następnie zapisał się do Virginia State College i ukończył socjologię, ale ukończył studia muzyczne w 1942 roku, gdy pianista dr Undine Smith Moore wziął Billy'ego pod swoje skrzydła, gdy zauważył jego talenty muzyczne.

Następnie Billy przeniósł się do Nowego Jorku, aby kontynuować swoją karierę zawodową. Pierwszą pracę znalazł w 1944 roku, kiedy dołączył do Ben Webster's Quartet, a następnie do lat 50. grał z wieloma muzykami, w tym Donem Redmanem, Bobem Wyattem, Sylvią Syms i Billie Holiday, zanim został pianistą house w klubie jazzowym Birdland. Grał tam z J. J. Johnsonem, Stanem Getzem, Charliem Parkerem, Milesem Davisem i Dizzym Gillespiem, stając się w końcu najdłużej grającym pianistą we wspomnianym klubie.

Po zdobyciu nazwiska jako gracz klubowy, Billy chciał udowodnić, że jest kompozytorem; w 1952 dokonał przełomu piosenką „I Wish I Know How It Feel By Be Free”, a przez całe lata 50. i 60. odnosił większe sukcesy jako kompozytor m.in. takimi albumami jak „The Billy Taylor Trio with Candido” (1954), który był kolaboracją z kubańskim perkusistą Candido Camero, „My Fair Lady Loves Jazz” (1957), „Impromptu” (1962) i „Sleeping Bee” (1969), których sprzedaż zwiększyła jego majątek do dużego stopień. Billy kontynuował tworzenie nowego materiału aż do 2002 roku, kiedy doznał udaru mózgu, chociaż niewiele albumów trafiło w gust publiczności.

Oprócz grania i nagrywania muzyki jazzowej, Billy rozpoczął program edukacyjny o jazzie zatytułowany Jazzmobile, był także dyrektorem muzycznym The Subject Is Jazz w NBC oraz DJ-em i dyrektorem programowym w nowojorskiej stacji radiowej WLIB w latach 60-tych. Z Jazzmobile Billy wyprodukował specjalny jazzowy program emitowany w National Public Radio, który otrzymał nagrodę Peabody Award for Excellence in Broadcasting Programs. Na początku lat 80. Billy został mianowany korespondentem na antenie CBS News Sunday Morning i podczas swojego udziału w programie przeprowadził wywiady z ponad 250 muzykami, zdobywając nagrodę Emmy za wywiad ze słynnym liderem zespołu Quincy Jonesem. Był także szanowanym pedagogiem, pełniąc funkcję Katedry Muzycznej im. Wilbura D. Barretta na Uniwersytecie Massachusetts – Amherst oraz stypendystę Duke Ellington na Yale, a także prowadził kursy jazzowe na kilku uniwersytetach, w tym na Long Island University na Manhattanie School of Music, Howard University oraz University of Massachusetts Amherst, na których uzyskał tytuł magistra i doktora w 1975 roku.

W uznaniu sukcesu Billy otrzymał liczne nagrody, w tym Grammy Award i National Medal of Arts, a także był dyrektorem artystycznym ds. jazzu w Kennedy Center for Performing Arts, gdzie podczas swoich rządów Billy zorganizował szereg udanych koncertów seria, w tym seria Louis Armstrong Legacy. Zasiadał także w National Council of the Arts, stając się jednym z zaledwie trzech muzyków jazzowych, którzy osiągnęli taką pozycję. W trakcie swojej kariery siedem razy prezentował swoje muzyczne talenty w Białym Domu. W 2010 roku został wprowadzony do North Carolina Music Hall of Fame.

Jeśli chodzi o jego życie osobiste, Billy był żonaty z Theodorą od 1964 roku aż do śmierci; para miała dwoje dzieci razem. Zmarł 28 grudnia 2010 roku po zawale serca.