Alan Arkin Net Worth: Wiki, Żonaty, Rodzina, Ślub, Wynagrodzenie, Rodzeństwo

2024 Autor: Lewis Russel | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:11

Wartość netto Alana Wolfa Arkina wynosi 15 milionów dolarów

Alan Wolf Arkin Wiki Biografia

Alan Arkin urodził się 26 marca 1934 roku na Brooklynie w Nowym Jorku w Stanach Zjednoczonych. Jest nagrodzonym Oscarem aktorem, reżyserem, producentem, scenarzystą i muzykiem, ale prawdopodobnie najbardziej znany jest z ról w takich filmach jak „Poczekaj do Dark” (1967), „Catch-22” (1970) i „The Heart Is a Lonely Hunter” (1968), „Little Miss Sunshine” (2006) i „Argo” (2012. Kariera Arkina rozpoczęła się pod koniec 1950.

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak bogaty jest Alan Arkin w połowie 2017 roku? Według autorytatywnych źródeł oszacowano, że wartość netto Arkina wynosi aż 15 milionów dolarów, co jest kwotą zarobioną w dużej mierze dzięki udanej karierze aktorskiej.

Alan Arkin Wartość netto 15 milionów dolarów

Alan jest synem Beatrice, nauczycielki, oraz Davida I. Arkina, malarza i pisarza, i wychował się w żydowskiej rodzinie. Przenieśli się do Los Angeles w Kalifornii, gdy Alan miał 11 lat, ale wkrótce potem jego ojciec stracił pracę jako scenograf w Hollywood. Arkin uczęszczał do Los Angeles City College w latach 1951-1953, a następnie studiował w Bennington College w Vermont.

Zainteresowanie Alana w tym czasie dotyczyło przede wszystkim muzyki, a on i dwóch przyjaciół założyli folkową grupę o nazwie The Tarriers, która w 1956 roku wyprodukowała przebój „The Banana Boat Song”, który osiągnął 4. miejsce na liście magazynu Billboard. W 1964 roku Arkin zadebiutował na ekranie w odcinku nominowanego do nagrody Primetime Emmy „East Side/West Side”. Pod koniec lat 60. Alan grał u boku Audrey Hepburn i Richarda Crenny w nominowanym do Oscara filmie Czekaj do zmroku (1967) i zagrał rolę Johna Singera w filmie Roberta Ellisa Millera Serce jest samotnym łowcą. (1968), za który otrzymał nominacje do Oscara i Złotego Globu. W 1969 Arkin zagrał główną rolę w komediodramie „Popi” i ponownie został nominowany do nagrody Złotego Globu. Wszystkie te występy zwiększyły wartość netto i popularność Arkina.

Na początku lat 70. Arkin pojawił się w wielu filmach, w tym w nominowanym do nagrody BAFTA „Paragrafie 22” (1970), natomiast w 1971 zagrał w „Małych morderstwach” (1971). Kontynuował nominowany do Złotego Globu „Freebie and the Bean” (1974) z Jamesem Caanem i Lorettą Swit, a także u boku Jeffa Bridgesa w „Hearts of the West” (1975). Pod koniec lat 70. Alan grał w nominowanym do Oscara filmie „Rozwiązanie siedmiocentowe” (1976) z Vanessą Redgrave i Robertem Duvallem oraz w „Teściach” (1979) u boku Petera Falka. W międzyczasie Arkin wystąpił w nagrodzonym Primetime Emmy filmie telewizyjnym „The Defection of Simasa Kudirka” (1978).

Niezależnie od tego, Alan walczył o znaczącą rolę w latach 80., gdy jego kariera stała się hitem, ale potem zagrał Leona Feldhendlera w nagrodzonym Złotym Globem filmie „Ucieczka z Sobiboru” (1987) z Rutgerem Hauerem.

Na szczęście dla niego kariera Arkina ożywiła się na początku lat 90., gdy brał udział w kilku wpływowych filmach; grał u boku Johnny'ego Deppa, Winony Ryder i Dianne West w nominowanym do Oscara filmie Tima Burtona „Edward Nożycoręki” (1990), który zarobił na całym świecie ponad 86 milionów dolarów i znacznie zwiększył wartość netto Arkina. W tym samym roku Alan zagrał w nominowanym do Oscara filmie Sydneya Pollacka „Havana” z Robertem Redfordem i Leną Olin w rolach głównych. W 1991 roku zagrał w „Rakietowym” (1991), a następnie w nominowanym do Oscara „Glengarry Glen Ross” (1992) z Al Pacino, Jackiem Lemmonem i Alekiem Baldwinem. Arkin pracował także w „Mother Night” (1996) z Nickiem Nolte, w „Grosse Pointe Blank” (1997) u boku Johna Cusacka, Minnie Driver i Danem Aykroydem oraz w nominowanym do Oscara „Cztery dni we wrześniu” (1997). Dekadę zakończył rolami w nominowanym do Oscara filmie „Gattaca” (1997) z Ethanem Hawke, Umą Thurman i Jude'em Law oraz w „Jakobie kłamcy” (1999) z Robinem Williamsem.

Arkin był zajęty w 2000 roku i pojawił się w takich filmach jak „Trzynaście rozmów o jednej rzeczy” (2001) u boku Johna Turturro i Matthew McConaugheya oraz w nominowanym do Złotego Globu „I w roli głównej Pancho Villa jako on sam” (2003) z Antonio Banderasem. Jednak jego największe osiągnięcie nastąpiło w 2006 roku, kiedy zagrał dziadka Edwina Hoovera w „Little Miss Sunshine” ze Stevem Carellem, Toni Collette i Gregiem Kinnearem. Alan zdobył Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego, a także zarobił więcej dzięki komercyjnemu sukcesowi filmu. Nie poprzestał na tym i kontynuował z „Sunshine Cleaning” (2008) z Amy Adams i Emily Blunt oraz „Get Smart” (2008) ze Stevem Carellem i Anne Hathaway. Arkin zakończył 2000 rok rolami w „Marley & Me” (2008) u boku Owena Wilsona i Jennifer Aniston oraz „Prywatne życie Pippy Lee” (2009) z Robinem Wrightem.

W 2012 roku Arkin zagrał w nagrodzonym Oscarem filmie Ben Affleck „Argo” z Affleckiem, Bryanem Cranstonem i Johnem Goodmanem; film zarobił ponad 180 milionów dolarów na całym świecie, dzięki czemu bogactwo Arkina poprawiło się. Również w 2012 roku grał u boku Ala Pacino i Christophera Walkena w nominowanym do Złotego Globu „Stand Up Guys” (2012). Ostatnio Arkin pojawił się w „Million Dollar Arm” (2014) z Jonem Hammem oraz w „Going in Style” (2017) z Morganem Freemanem i Michaelem Caine'em.

Alan Arkin jest uznanym autorem i napisał wiele książek, w tym „Tony's Hard Work Day” (1972), „The Lemming Condition” (1976), „The Clearing” (1986) oraz jego wspomnienia „An Improwizowane życie” (2011).; wszystko to powiększyło jego wartość netto.

Jeśli chodzi o jego życie osobiste, Alan Arkin był żonaty z Jeremy Yaffe w latach 1955-1961 i ma z nią dwoje dzieci. W latach 1964-1999 Arkin był żonaty z Barbarą Dana, z którą ma dziecko, natomiast w 1999 roku poślubił Suzanne Newlander – Arkin obecnie mieszka z nią w Carlsbad w Kalifornii.