John D. Rockefeller Net Worth: Wiki, Żonaty, Rodzina, Ślub, Wynagrodzenie, Rodzeństwo

2024 Autor: Lewis Russel | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:11

Wartość netto Johna Davisona Rockefellera wynosi 340 miliardów dolarów

John Davison Rockefeller Wiki Biografia

Najbogatsza osoba na świecie? Niezupełnie, ale John Davison Rockefeller Sr. był całkiem blisko i na pewno przepisał definicję „bogactwa” we współczesnym, początku lat 20.^tenświat wieku. Urodził się 8 lipca 1839 r. w Richford w stanie Nowy Jork w USA, a do śmierci 23 maja 1937 r. stał się w 1916 r. pierwszą osobą na świecie, którą nazwano dosłownie miliarderem. zgromadził fortunę, głównie opartą na ropie naftowej i oczywiście pochodnych nafty i ropy naftowej.

Więc jak bogaty był John D. Rockefeller? Autorytatywne źródła szacują, że w chwili śmierci zgromadził fortunę w wysokości co najmniej 340 miliardów dolarów, która mogłaby być znacznie większa, gdyby nie hojne darowizny filantropijne dokonane w drugiej połowie jego życia. Mimo to kwota ta stanowiła 1,6% ówczesnej gospodarki amerykańskiej, co czyni Rockefellera seniora najbogatszym Amerykaninem w historii do dziś.

John D. Rockefeller Wartość netto 340 miliardów dolarów

John D. Rockefeller był z pochodzenia Anglikiem i Niemcem (ojciec) i szkocko-irlandzkim (matka). Jego ojciec był uznanym oszustem, mimo że angażował się w podejrzane interesy zarówno w środowisku domowym, jak i podczas długich nieobecności. Rodzina ostatecznie osiedliła się w Cleveland w stanie Ohio, gdzie John D. uczęszczał do Central High School, a następnie wziął udział w kursie biznesowym, koncentrując się na księgowości. Już jako nastolatek rozpoczął działalność gospodarczą, utrzymując rodzinę w hodowli i sprzedaży indyków oraz ziemniaków. Szybko nauczył się zasad mądrego biznesu, częściowo dzięki intrygom ojca, tak, że mógł nawet pożyczać znajomym i sąsiadom.

Pierwszą zawodową pracą Rockefellera była praca księgowego w 1855 roku, który ponownie szybko się uczył i był zdeterminowany, aby wyprzedzić swoją płacę 50 centów dziennie. Podobno powiedział, że jego dwoma celami w życiu było zarobienie 100 000 dolarów i dożycie 100. Zaczął od pierwszego celu w 1859 roku, zbierając 4000 dolarów z Maurice'em B. Clarke'em, aby przejść do hurtowych prowizji od żywności, a następnie z Dwaj bracia Clarka i chemik Samuel Andrews, budujący rafinerię ropy naftowej w Cleveland w 1863 r., ponieważ olej wielorybi był teraz drogi i potrzebna była alternatywa. To była krytyczna decyzja, która nie tylko przyniosła Rockefellerowi korzyści w krótkim okresie, ale położyła podwaliny pod jego przyszłe ogromne bogactwo.

Rockefeller był bystrym biznesmenem, który podobno zarabiał pieniądze każdego roku, kiedy założył własną firmę. Jednak ten okres był w czasie wojny domowej w USA, a część biznesu była prowadzona na rzecz jego brata Franka, który był w armii północnej. W 1865 John wykupił braci Clark, w czasie, gdy Cleveland szybko stawało się centrum nowego przemysłu naftowego. W następnym roku John D. został przeniesiony na własność kolejnej rafinerii otwartej przez brata Williama i do 1868 roku była to największa rafineria na świecie. John D. już zwiększył swoją wartość netto ponad wcześniej określony cel.

Firma Standard Oil, która miała stać się prekursorem wszystkich współczesnych dużych koncernów naftowych, została założona przez Rockefellera w 1870 roku. Polityka Johna D. polegała na kupowaniu mniejszych rafinerii i poprawianiu ich wydajności, ale także na ekspansji pionowej, w szczególności poprzez metody kontrolowania dystrybucja, a tym samym koszty transportu, które dzięki eksperckiemu marketingowi w końcu doprowadziły go do uzyskania wirtualnego monopolu na rafinację i dystrybucję ropy naftowej – koleje i rurociągi. Prawo stanowe uniemożliwiało całkowitą dominację, ponieważ firmy pozornie ograniczały się do działalności państwowej, a nie ogólnokrajowej. Rockefeller był jednak mistrzem taktyki biznesowej i manipulatorem, zakładającym rzekomo oddzielne firmy w każdym stanie, a tym samym utrzymując całkowicie dominującą pozycję w przemyśle naftowym przez ponad dekadę, zwłaszcza że Stany Zjednoczone były głównym dostawcą ropy na świat w tym momencie, z prawie 90% produkcji. Niezależnie od tego, wartość netto Rockefellera nadal rosła.

Nie żeby Rockefeller kiedykolwiek spoczął na laurach, kupując ropę w leasingu w kilku stanach, gdy pola w Pensylwanii wysychały, ale także zatrudniając naukowców i chemików, aby opracować dalsze zastosowania dla nafty i ropy naftowej. Dalej rozszerzył integrację pionową przemysłu naftowego, kontrolując na każdym poziomie produkcji, od studni po detalistów, a nawet bezpośrednio do domów. Nie ma wątpliwości co do efektywności biznesu Johna D. i oczywiście dlatego on, przede wszystkim w rozkwitającym przemyśle naftowym, odniósł taki sukces. Tylko jednym przykładem był spadek kosztów nafty o 80% na przestrzeni lat. Oczywiście pojawiła się zazdrość, ale także obawy przed monopolizacją, a tym samym ustalaniem cen, co zachęciło ustawodawców federalnych i stanowych do uchwalenia praw antymonopolowych, tak że Standard Oil został ostatecznie rozwiązany po orzeczeniu sądu federalnego w 1911 roku.

O sile biznesu Rockefellera może świadczyć podział Standard Oil, który zaowocował powstaniem firm do dziś dobrze znanych konsumentom. Aby wymienić tylko kilka, Standard of Indiana stał się Amoco, obecnie częścią BP; Standardem Kalifornii jest teraz Chevron; Standard of New Jersey Esso, a później Exxon; Standard of New York stał się firmą Mobil, obecnie częścią ExxonMobil; a Standard of Ohio stał się Sohio, obecnie BP.

Rockefeller posiadał ponad 25% akcji Standardu i wraz ze wszystkimi innymi akcjonariuszami zachował proporcjonalne udziały we wszystkich kolejnych 34 spółkach. Wpływ Johna D. w przemyśle naftowym był nieco mniejszy, ale jego wartość netto wzrosła, ponieważ łączna wartość firm wzrosła pięciokrotnie w ciągu kilku lat, tak że osobisty majątek Rockefellera był bliski 1 miliarda dolarów w 1910 roku.

Pojawienie się i rosnąca popularność samochodów oraz zapotrzebowanie na coraz większe ilości ropy naftowej przyczyniły się do wykładniczego wzrostu wartości netto Rockefellera w ciągu następnych dwóch dekad, niezależnie od faktu, że wycofał się on z bezpośredniego zaangażowania w codzienne sprawy firmy w 1897, chociaż był nominalnym prezydentem do 1911.

John D. Rockefeller przeżył ostatnie 40 lat swojego życia na emeryturze, ale był znanym filantropem, co z pewnością interesowało go i zajmowało, ponieważ zapewniał, że jego darowizny zawsze były dobrze wykorzystywane. Konsekwentnie wnosił wkład do swojego Kościoła Baptystów, twierdząc, że jego przekonania religijne dały impuls do jego darowizn filantropijnych. John D. był znaczącym beneficjentem edukacji i zdrowia, a także nauki i sztuki. Skutecznie założył University of Chicago, obdarowując 80 milionami dolarów, co odpowiada dzisiejszym 2 miliardom dolarów, ale także przekazał pieniądze na poprawę edukacji na Filipinach (wtedy praktycznie w amerykańskiej kolonii), a także na wybitne instytucje, takie jak Harvard i Yale.. Był stałym zwolennikiem i wkładem w edukację czarnoskórych Amerykanów w południowych stanach USA.

W swoim życiu osobistym John D. Rockefeller poślubił Laurę Celestię „Cettie” Spelman (1839–1915), córkę Harveya Buella Spelmana i Lucy Henry, w 1864 roku, stwierdzając później, że jego osąd był w tym przypadku doskonały, ponieważ „Jej osąd był zawsze lepsze niż moje. Bez jej przenikliwej rady byłbym biednym człowiekiem”. Mieli razem cztery córki i jednego syna, którzy na różne sposoby utrzymywali rodzinne interesy biznesowe.