Spisu treści:

Geraldine Ferraro Net Worth: Wiki, Żonaty, Rodzina, Ślub, Wynagrodzenie, Rodzeństwo
Geraldine Ferraro Net Worth: Wiki, Żonaty, Rodzina, Ślub, Wynagrodzenie, Rodzeństwo

Wideo: Geraldine Ferraro Net Worth: Wiki, Żonaty, Rodzina, Ślub, Wynagrodzenie, Rodzeństwo

Wideo: Geraldine Ferraro Net Worth: Wiki, Żonaty, Rodzina, Ślub, Wynagrodzenie, Rodzeństwo
Wideo: Geraldine Ferraro: The 1984 Convention 2024, Może
Anonim

4 miliony dolarów

Biografia Wiki

Geraldine Anne Ferraro (26 sierpnia 1935 - 26 marca 2011) była amerykańskim prawnikiem, politykiem Partii Demokratycznej i członkiem Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych. Była pierwszą kobietą kandydatką na wiceprezydenta, reprezentującą dużą amerykańską partię polityczną. Ferraro dorastała w Nowym Jorku i pracowała jako nauczycielka w szkole publicznej, zanim została prawnikiem. Dołączyła do biura prokuratora okręgowego hrabstwa Queens w 1974 roku, kierując nowym Specjalnym Biurem ds. Ofiar, które zajmowało się przestępstwami seksualnymi, wykorzystywaniem dzieci i przemocą domową. W 1978 roku została wybrana do Izby Reprezentantów, gdzie szybko awansowała w hierarchii partyjnej, skupiając się na ustawodawstwie mającym na celu zapewnienie kobietom równości w zakresie wynagrodzeń, emerytur i planów emerytalnych. W 1984 roku były wiceprezydent i kandydat na prezydenta Walter Mondale, postrzegany jako słabszy, wybrał Ferraro na swojego towarzysza w nadchodzących wyborach. Ferraro stał się jedynym włoskim Amerykaninem, który został nominowany do głównej partii, a także był pierwszą kobietą. Pozytywne sondaże, jakie uzyskała bilet Mondale-Ferraro, gdy dołączyła, wkrótce osłabły, ponieważ pojawiły się szkodliwe pytania dotyczące finansów i majątku jej męża-biznesmena oraz jej oświadczeń o ujawnieniu w Kongresie. W wyborach powszechnych Mondale i Ferraro zostali pokonani w osuwisku przez urzędującego prezydenta Ronalda Reagana i wiceprezydenta George'a HW Busha. Ferraro prowadził kampanie o miejsce w Senacie Stanów Zjednoczonych z Nowego Jorku w 1992 i 1998 roku, za każdym razem zaczynając jako front -runner do nominacji swojej partii przed przegraną w prawyborach. Pełniła funkcję ambasadora Stanów Zjednoczonych przy Komisji Praw Człowieka ONZ w latach 1993-1996 w administracji prezydenckiej Billa Clintona. Kontynuowała także karierę jako dziennikarka, pisarka i bizneswoman, a także służyła w kampanii prezydenckiej senator Hillary Rodham Clinton w 2008 roku. Ferraro zmarł 26 marca 2011 roku na szpiczaka mnogiego, 12 lat po zdiagnozowaniu.

Zalecana: