Rocky Marciano Net Worth: Wiki, Żonaty, Rodzina, Ślub, Wynagrodzenie, Rodzeństwo

2024 Autor: Lewis Russel | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:11

Wartość netto Rocky'ego Marciano wynosi 1 milion dolarów

Rocky Marciano Wiki Biografia

Rocco Francis Marchegiano urodził się 1 września 1923 r. w Brockton w stanie Massachusetts w USA jako syn Pasqualina Picciuto i Pierino Marchegiano pochodzenia włoskiego. Znacznie lepiej znany jako Rocky Marciano, był zawodowym bokserem, mistrzem świata wagi ciężkiej, który posiadał tytuł przez cztery lata i był niepokonany przez całą swoją karierę.

Legendarny bokser, jak bogaty był Rocky Marciano? Źródła podają, że Marciano zdobył fortunę ponad 1 milion dolarów, zgromadzoną w dużej mierze podczas swojej kariery bokserskiej.

Rocky Marciano Wartość netto 1 miliona dolarów

Marciano dorastał w Brockton wraz z pięciorgiem rodzeństwa. Kiedy był niemowlakiem, zachorował na zapalenie płuc i prawie umarł. Uczęszczał do Brockton High School, gdzie celował w baseballu i piłce nożnej, jednak porzucił szkołę po dziesiątej klasie i podjął kilka prac, takich jak zjeżdżalnia w samochodach dostawczych, zamiatacz podłóg i szewc. W 1943 został wcielony do armii i wysłany do Walii, biorąc udział w lądowaniu w Normandii.

Swoją służbę zakończył w 1946 roku, ale w oczekiwaniu na zwolnienie reprezentował swoją jednostkę w amatorskich walkach bokserskich, wygrywając turniej bokserski Amatorskich Sił Zbrojnych w 1946 roku. W następnym roku przeszedł na zawodowstwo, pokonując Lee Epperson przez nokaut w trzech rundach w swojej pierwszej walce, jednak wkrótce po tym, jak wrócił do boksu amatorskiego, a później próbował dostać się do drużyny baseballowej Chicago Cubs, ale został odcięty.

W 1948 Marciano powrócił do profesjonalnego boksu, pokonując Harry'ego Bilizariana i wygrywając swoje pierwsze 16 walk przez nokaut. Jego umiejętności bokserskie zaczęły przyciągać jego uwagę, a jego wartość netto zaczęła rosnąć. Potem nastąpiło kilka kolejnych zwycięstw przez nokaut, w tym mecze z Tedem Lowrym, Philem Muscato i Carmine Vingo. W 1950 roku zmierzył się z niepokonanym Rolandem La Starza i wygrał przez podzieloną decyzję. Doszedł do trzech kolejnych zwycięstw przez nokaut, zanim pokonał Lowry'ego w rewanżu przez jednogłośną decyzję. Utrzymał swoją zwycięską passę, aw 1951 wygrał z Rexem Layne przez nokaut, po raz pierwszy zaprezentowany w krajowej telewizji. Jego popularność i wartość netto rosły.

Po kilku kolejnych zwycięstwach, w tym z Joe Louisem, Lee Savoldem i Harrym Mathewsem, zmierzył się z Jerseyem Joe Walcottem o mistrzostwo świata w wadze ciężkiej w 1952 roku. w 13. rundzie i został nowym Mistrzem, co jeszcze bardziej zwiększyło jego popularność i znacznie zwiększyło jego bogactwo.

Udało mu się z powodzeniem bronić tytułu sześć razy, pięć przez nokaut. Jego walki o tytuł obejmowały rewanż z Walcottem i rewanż z La Starza w następnym roku, dwa kolejne pojedynki z byłym mistrzem świata wagi ciężkiej i bokserem wagi półciężkiej Ezzardem Charlesem w 1954 roku, a następnie mecz z mistrzem Wielkiej Brytanii i Europy Donem Cockellem w 1955 roku oraz kolejny przeciwko Archie Moore w tym samym roku, który był jego ostatnią walką o tytuł. Wszystko dodało do jego wartości netto.

W 1956 roku Marciano ogłosił odejście z profesjonalnego boksu, mając 32 lata i osiągając niezwykły rekord 49-0, z 43 wygranymi przez nokaut.

Po przejściu na emeryturę zaangażował się w telewizję, służąc jako gospodarz cotygodniowego programu bokserskiego. Krótko służył jako sędzia rozwiązywania problemów w zapasach, a następnie jako sędzia i komentator boksu w meczach bokserskich przez dłuższy czas. Ponadto został wspólnikiem i wiceprezesem firmy franczyzowej o nazwie Papa Luigi Spaghetti Dens. Zarabiał też na osobistych występach na różnych imprezach.

W 1969 roku został włączony do kręcenia fikcyjnej walki między nim a Muhammadem Alim, jako jedynych dwóch niepokonanych mistrzów wagi ciężkiej w historii, zatytułowanej „The Superfight: Marciano vs. Ali”.

Mówiąc o swoim życiu osobistym, Marciano poślubił Barbarę Cousins w 1950 roku; mieli córkę i adoptowanego syna. Para pozostała razem aż do jego śmierci w 1969 roku, zginęła w tragicznej katastrofie lotniczej w drodze do Iowa, dzień przed jego 46. urodzinami. Żona Marciano zmarła na raka płuc pięć lat po jego śmierci.