Petula Clark Net Worth: Wiki, Żonaty, Rodzina, Ślub, Wynagrodzenie, Rodzeństwo

2024 Autor: Lewis Russel | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:11

Wartość netto Petuli Clark wynosi 10 milionów dolarów

Petula Clark Wiki Biografia

Urodziła się jako Sally Olwen Clark 15 listopada 1932 roku w Epsom, Surrey w Anglii. Jest piosenkarką, aktorką i kompozytorką, najbardziej znaną światu z takich hitów jak „Downtown”, „My Love”, „Nie mogłem żyć bez Twoja Miłość” i „Znam Miejsce” wśród wielu innych kreacji. Oprócz śpiewania, Petula odniosła sukces jako aktorka i prezenterka telewizyjna, co również poprawiło jej bogactwo.

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak bogata jest Petula Clark w połowie 2017 roku? Według autorytatywnych źródeł oszacowano, że wartość netto Clarka wynosi aż 10 milionów dolarów, co jest kwotą zarobioną dzięki udanej karierze w branży rozrywkowej, która jest aktywna od ponad sześciu dekad.

Petula Clark netto warta 10 milionów dolarów

Petula była córką Doris i Leslie Norman Clark, pochodzenia walijskiego i angielskiego. Petula od najmłodszych lat zaczęła występować, najpierw w chórze przy kaplicy, a gdy w 1938 roku zobaczyła Florę Robson w spektaklu „Mary Tudor”, postanowiła zostać aktorką. Zadebiutowała jednak jako piosenkarka, występując z orkiestrą w holu wejściowym Domu Towarowego Bentall w Kingston-upon-Thames w 1939 roku.

Kiedy wybuchła II wojna światowa, Petula mieszkała z dziadkami w południowej Walii, w małym kamiennym domu bez prądu i bieżącej wody. Jej pseudonim został nadany jej przez ojca jako połączenie imion jego byłych dziewczyn, Pet i Ulla. Mieszkając z dziadkami, Petula musiała nauczyć się mówić po walijsku, ponieważ jej dziadkowie nie znali ani słowa po angielsku.

Kiedy miała zaledwie dziewięć lat, zadebiutowała w radiu, kiedy wraz z ojcem próbowała wysłać wiadomość do swojego wuja za granicą. Transmisja została jednak opóźniona z powodu nalotu i aby uspokoić publiczność, producent Radia BBC zapytał, czy ktoś chciałby coś zaśpiewać. Petula natychmiast wzięła mikrofon w ręce i zaśpiewała „Mighty Lak’ a Rose”. Tłum był całkowicie zachwycony występem dziewczynki, co zaowocowało ponad 500 występami w programach mających na celu zabawianie żołnierzy. Odbyła również tournée po Wielkiej Brytanii z Julie Andrews i występowała dla Winstona Churchilla, Bernarda Montgomery'ego i króla Jerzego VI. Popularność Petuli zaczęła rosnąć, a kiedy w 1947 roku poznała Joe „Mr Piano” Hendersona w Maurice Publishing Company, jej kariera muzyczna weszła na nowy poziom. Dwa lata później Joe przedstawił Petulę Alanowi A. Freemanowi, który wraz z ojcem założył wytwórnię Polygon Records, dla której Petula wydała kilka swoich najwcześniejszych nagrań. Zaowocowało to między innymi utworami, takimi jak „Put Your Shoes on Lucy” (1949), „I'll Always Love You” (1949) i „You Are My True Love” (1950). Od tego czasu jej kariera szła tylko w górę, podobnie jak jej wartość netto. Następnie w 1957 wystąpiła na paryskiej Olimpii i została powitana owacjami na stojąco, mimo silnego przeziębienia. Następnie zaproponowano jej kontrakt z Vogue Records, a podczas rozmów poznała Claude'a Wolffa, który natychmiast zwrócił jej uwagę, a wiedząc, że oboje będą współpracować, zgodziła się podpisać kontrakt z wytwórnią. Wolff później został jej mężem.

Po podpisaniu nowego kontraktu Petula wyruszyła w europejską trasę koncertową po Francji, Belgii, Niemczech, Hiszpanii, jednocześnie dokonując nowych nagrań w kilku językach, co uczyniło ją wielojęzyczną artystką.

Trasa koncertowa nie powstrzymała jej przed nagraniem nowego materiału, ale jej nowe piosenki nie zostały tak dobrze przyjęte przez publiczność aż do 1964 roku, a jej najgłośniejszy hit „Downtown”, który ożywił jej karierę. Piosenka stała się międzynarodowym hitem, zdobywając szczyty list przebojów w Wielkiej Brytanii, Francji, Holandii, Niemczech i USA. Z sukcesami nagrywała w latach 60. i 70., tworząc takie hity, jak „I Know a Place” (1965), „My Love” (1965), „Nie mogłem żyć bez twojej miłości” (1966), „ To moja piosenka” (1967), „Nie wiem, jak go kochać” (1971), „Pieśń weselna” (1972), „Nie płacz za mną Argentyna” (1977) i wiele innych, które tylko powiększyło jej bogactwo.

Od tego czasu bardziej skupiła się na trasach koncertowych, ale na początku lat 90. udało jej się nagrać nowy materiał, a ostatnio wydała albumy „Lost in You” w 2013 roku i „From Now On” (2016).

Petula jest także znakomitą aktorką; w 1944 roku i jej występie w Royal Albert Hall, została zauważona przez reżysera filmowego Maurice'a Elveya, który dał jej rolę Irmy w dramacie wojennym „Medal dla generała” (1944), aw tym samym roku pojawiła się jako Kate Dibben w filmie dramat „Strawberry Roan”, również w reżyserii Elveya. Największy sukces aktorski odniosła na przełomie lat 40. i 50., występując w takich filmach jak „Vice Versa” (1948), „Nigdy mnie nie opuszczaj” (1949) i „Made in Heaven” (1952), co tylko powiększyło jej majątek.

Prowadziła także kilka programów rozrywkowych, w tym „This Is Petula Clark” (1966-1968) i „The Sound of Petula” (1973-1974).

Jeśli chodzi o jej życie osobiste, Petula jest żoną Claude'a Wolffa od 1961 roku; para ma troje dzieci razem.