Shirley Bassey Net Worth: Wiki, Żonaty, Rodzina, Ślub, Wynagrodzenie, Rodzeństwo

2024 Autor: Lewis Russel | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:11

Wartość netto Shirley Veronica Bassey wynosi 10 milionów dolarów

Shirley Veronica Bassey Wiki Biografia

Shirley Veronica Bassey urodziła się 8 stycznia 1937 roku w Tiger Bay w Cardiff w Walii i jest jedną z najbardziej utytułowanych wokalistek drugiej połowy XX wieku. Jej kariera trwa ponad 60 lat, podczas których wydała ponad 30 albumów studyjnych, zdobyła wiele prestiżowych nagród i wyróżnień, w tym została Komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego przez królową Elżbietę II, a także została nagrodzona jako Najlepsza Brytyjska Kobieta Artysta solowy w ciągu ostatnich 25 lat przez BRIT Award. Niektóre z jej najbardziej znanych utworów to „Goldfinger” czarno-białe „Strange How Love Can Be”, nagrane do ścieżki dźwiękowej do filmu o Jamesie Bondzie „Goldfinger”, „Diamonds are Forever”, również do filmu o Jamesie Bondzie i „If”. You Go Away”, wśród wielu innych. Jej kariera rozpoczęła się w 1953 roku.

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak bogata jest Shirley Bassey w połowie 2017 roku? Według autorytatywnych źródeł oszacowano, że wartość netto Bassey wynosi aż 10 milionów dolarów, co jest kwotą zarobioną podczas jej udanej kariery w branży rozrywkowej.

Shirley Bassey Wartość netto 10 milionów dolarów

Shirley jest najmłodszym z sześciorga dzieci, urodzonym przez Elizę Jane Start i Henry'ego Basseya, pochodzących z części Nigerii. Dorastała w Splott, sąsiedniej społeczności Tiger Bay w Cardiff, i uczęszczała do Moorland Road School, gdzie nauczyciele po raz pierwszy zauważyli jej głos, ale od samego początku Shirley nie była zbytnio zachęcana, wręcz przeciwnie, była zabroniono śpiewać i został wykluczony ze szkolnego chóru. Uczęszczała do Splott Secondary Modern School do 14 roku życia, kiedy opuściła szkołę i znalazła pracę w fabryce Curran Steels, ale także kontynuowała karierę wokalną, występując wieczorami w pubach i klubach.

Kariera Shirley rozpoczęła się już w 1953 roku, gdy wystąpiła w programie objazdowym „Memories of Jolson”, musicalu opartym na życiu piosenkarza, aktora i komika Ala Jolsona. W następnym roku dołączyła do „Hot from Harlem”, ale z powodu niechcianej ciąży musiała wrócić do Cardiff, aby pracować jako kelnerka. Najwyraźniej nigdy nie odkryła, kim jest ojciec.

Wróciła do występów w 1955 roku i występowała w wielu teatrach, aż została zauważona przez impresaria Jacka Hyltona, na którego zaproszenie Shirley wystąpiła w „Such Is Life” Al Reada w Adelphi Theatre na londyńskim West Endzie, gdzie została zauważona przez Producent Philips Records, Johnny Franz, który natychmiast zaproponował jej kontrakt nagraniowy. Wkrótce wydała swój pierwszy singiel „Burn My Candle”, który sprzedawał się całkiem dobrze, mimo że został zakazany przez BBC z powodu sugestywnych tekstów. Kontynuowała nagrywanie dla firmy Philips do 1959 roku, wydając w 1957 debiutancki album studyjny „Born to Sing the Blues” oraz „The Bewitching Miss Bassey”. Jednak w 1958 podpisała również kontrakt z EMI Columbia, co zapoczątkowało jej drogę do sławy. Wydała singiel „As I Love You”, aw 1959 piosenka znalazła się na szczycie brytyjskiej listy przebojów i pozostała tam przez kolejne cztery tygodnie – jej wartość netto była dobrze ugruntowana.

W latach 60. Shirley miała na swoim koncie wiele udanych nagrań, w tym między innymi „As Long As He Needs Me”, a następnie „Goldfinger” i „Big Spender”. Kontynuowała z powodzeniem do późnych lat 70., przechodząc z EMI do wytwórni United Artists, wydając takie hity jak „Something”, „Diamonds are Forever”, „For All We Know”, „Never, Never, Never” i wiele innych. inne, co tylko powiększyło jej bogactwo.

Niewiele zmieniło się dla Shirley w latach 80., kiedy bardziej koncentrowała się na trasach koncertowych, w tym koncertach charytatywnych, ale wydała także kilka albumów – „I Am What I Am” (1984) i „La Mujer” (1989), dla różnych etykiety, ponieważ jej kontrakt z United Artists wygasł. Do studia wróciła w latach 90., wydając pięć albumów, w tym „Sings the Movies” (1995), który uzyskał status złotej płyty, oraz „The Show Must Go On” (1996), który osiągnął status srebrnego.

Pomimo swojego wieku Shirley pozostaje aktywna do dziś, a od początku nowego stulecia ponownie pojawiła się na scenie muzycznej, a jej albumy uzyskały status złotej płyty, co tylko zwiększyło jej bogactwo. W 2007 roku wydała album „Get the Party Started”, a ostatnio wydała swój 37. album studyjny „Hello Like Before” (2014) za pośrednictwem RCA Records, który osiągnął 24 miejsce na liście albumów w Wielkiej Brytanii.

Jeśli chodzi o jej życie osobiste, Shirley wyszła za mąż dwa razy; jej pierwszym mężem był Kenneth Hume od 1961 do 1965 – przyczyną rozwodu był romans Shirley z aktorem Peterem Finchem, jednak wkrótce potem się rozstali. Następnie w 1968 poślubiła Sergio Novaka, ale rozwiedli się w 1977 – Novak był jej menedżerem przez cały czas spędzony razem. Ponadto, oboje adoptowali wnuczka Shirley, Marka. Jej związek z Markiem rozpłynął się przez lata, ale według późniejszych doniesień dwójce udało się rozwiązać problem.

Shirley miała również dwie córki, Samanthę i Sharon, ale ich ojciec lub ojcowie są nieznani. Samantę znaleziono martwą w 1985 roku – policja uznała to za samobójstwo. Shirley dołożyła wszelkich starań, aby ponownie otworzyć sprawę, ale po kolejnym dochodzeniu wyniki pozostały takie same.