Zack de la Rocha (muzyk) Wartość netto: Wiki, żonaty, rodzina, ślub, wynagrodzenie, rodzeństwo

2024 Autor: Lewis Russel | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:11

Wartość netto Zacka de la Rocha wynosi 50 milionów dolarów

Zack de la Rocha Wiki Biografia

Zacharias Manuel de la Rocha urodził się 12 stycznia 1970 roku w Venice Beach w Kalifornii w USA. Jest muzykiem, piosenkarzem i autorem tekstów, ale najbardziej znanym na świecie jako wokalista rapowego zespołu metalowego Rage Against the Machine od 1991 do 2000 roku i ponownie od 2007 do 2011 roku, kiedy grupa ostatecznie się rozwiązała. Był zaangażowany w kilka innych projektów, m.in. One Day as a Lion.

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak bogaty jest Zack de la Rocha na początku 2018 roku? Według autorytatywnych źródeł oszacowano, że wartość netto Rocha sięga 50 milionów dolarów, kwoty zarobionej w trakcie jego udanej kariery, aktywnej od końca lat 80-tych.

Zack de la Rocha Wartość netto 50 milionów dolarów

Pochodzący z Meksyku, Irlandii i Niemiec Zack jest synem Olivii Lorryne Carter i Roberta „Beto” de la Rocha, artysty i muralisty; jego rodzice rozwiedli się, gdy miał zaledwie sześć lat i ze swojego rodzinnego miasta przeniósł się do Irvine w Kalifornii, aby zamieszkać z matką.

W gimnazjum Zack zaprzyjaźnił się z Timem Commerfordem, z którym założył zespół Juvenile Expression. Stamtąd przeniósł się do zespołu Hardstance, z którego w 1988 roku powstał hardcorowy zespół Inside Out. W ramach Inside Out Zack przypisuje się jedną płytę – „No Spiritual Surrender” – wydaną przez Revelation Records, dwie lata po powstaniu zespołu, ale potem w 1991 roku zespół się rozpadł.

Zack zaczął wtedy występować w klubach, ale jako artysta hip-hopowy, co przykuło uwagę gitarzysty Toma Morello. Rozmawiali i postanowili założyć zespół, a wraz z dodaniem Brada Wilka i Tima Commerforda, wieloletniego przyjaciela Zacka, powstał Rage Against the Machine. W 1992 roku grupa wydała swój debiutancki album za pośrednictwem Epic Records, który odniósł sukces, ponieważ osiągnął status wielokrotnej platyny w Stanach Zjednoczonych, Australii i Wielkiej Brytanii, co dało im sławę i w dużym stopniu zwiększyło wartość netto Zacka. Aby promować swój album, Rage Against the Machine wyruszyli w trasę koncertową, w tym na głównej scenie Lollapalooza w 1993 roku.

Ich drugi album – „Evil Empire” – ukazał się w 1996 roku i stał się pierwszym albumem Rage Against, który osiągnął pierwsze miejsce na amerykańskiej liście Billboard 200, a także osiągnął status wielokrotnej platyny w USA, dodatkowo zwiększając bogactwo Rocha.

Zespół kontynuował w tym samym rytmie, produkując polityczne piosenki, które zaowocowały kolejnym albumem nr 1 „The Battle of Los Angeles”, wydanym w listopadzie 1999 r., ponownie dodając znaczną kwotę do majątku Zacka, ponieważ osiągnął status podwójnej platyny w USA i Kanada. Zanim opuścił grupę, wydali jeszcze jeden album – „Renegades” – ich najmniej udany album, choć wciąż osiągnął status platynowej płyty w USA i Australii.

Zack opuścił zespół w 2001 roku, ponieważ nie był usatysfakcjonowany wolnością daną jego talentom pisarskim; stał się bardziej skoncentrowany na polityce, ale innym członkom zespołu się to nie podobało i w rezultacie grupa zrobiła sobie przerwę, która trwała do 2007 roku. 30 lipca 2011 jako headlinery festiwalu LA Rising.

Oprócz Rage Against the Machine, Zack był częścią zespołu One Day as a Lion, obok Jona Theodore'a jako perkusisty; duet wydał jedną EP „One Day as a Lion”, zanim rozwiązał się w 2011 roku.

Od tego czasu nagrał kilka utworów solowych, ale także współpracował z innymi muzykami, np. przy „Digging for Windows”, przy którym współpracował m.in. z El-P.

Jeśli chodzi o życie osobiste, Zack jest zaręczony z Caroliną Sarmiento. Wcześniej był w związku z Jenifer Chu, królową konkursu piękności.

Odkąd dowiedział się, że jego dziadek walczył w rewolucji meksykańskiej, Zck walczył o prawa ruchu zapatystowskiego w Meksyku i wspierał EZLN, pisząc piosenki na ich cześć, w tym „Ludzie Słońca” i „Bez twarzy”.”.

Pomógł także ludziom z Chicano zorganizować warsztaty muzyczne i uruchomił Centre de Regeneracion, w którym młodzież Chicano mogła rozwijać swoje talenty. Niestety ośrodek zapewniał schronienie tylko przez dwa lata, zanim przestał działać.