Bob Hoskins Net Worth: Wiki, Żonaty, Rodzina, Ślub, Wynagrodzenie, Rodzeństwo

2024 Autor: Lewis Russel | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:11

Wartość netto Boba Hoskinsa wynosi 3 miliony dolarów

Biografia Boba Hoskinsa

Urodzony jako Robert William Hoskins 26 października 1942 r. w Bury St. Edmunds w West Suffolk w Anglii, Bob był wielokrotnie nagradzanym aktorem, najlepiej znanym na świecie z takich ról jak George w dramacie kryminalnym „Mona Lisa” (1986), co przyniosło mu nominację do Oscara i Złotego Globu, następnie Smee w komedii przygodowej „Hak” w 1991 roku oraz jako Nikitę Chruszczowa w dramacie wojennym „Wróg u bram” (2001), a także wiele innych różnych ról. Hoskins zmarł w 2014 roku.

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak bogaty był Bob Hoskins w chwili śmierci? Według autorytatywnych źródeł oszacowano, że wartość netto Hoskinsa wynosi aż 3 miliony dolarów, czyli kwotę zarobioną w trakcie jego udanej kariery aktorskiej, która była aktywna od późnych lat 60. do 2011 r. Podczas swojej kariery Bob pojawił się w większej liczbie ponad 110 tytułów filmowych i telewizyjnych.

Bob Hoskins wart 3 miliony dolarów netto

Bob był synem księgowego i kierowcy ciężarówki Roberta Hoskinsa i jego żony Elsie Hoskins, która pracowała jako nauczycielka w przedszkolu i kucharka. Bob miał romskie pochodzenie, ponieważ jego babcia była Romką. Chociaż urodził się w Bury St Edmunds, Bob dorastał w Finsbury Park w Londynie; nigdy nie zdał matury, ponieważ porzucił studia, uzyskując tylko jeden stopień O.

Po ukończeniu szkoły średniej Bob zaczął szukać kariery i spędził kilka lat wykonując dorywcze prace, takie jak tragarz, myjnia okien i, podobnie jak jego ojciec, kierowca ciężarówki.

Swój talent aktorski odkrył w 1968 roku, kiedy został wybrany do roli służącego Piotra w sztuce „Romeo i Julia” w Victoria Theatre w Stoke-on-Trent. Zaledwie rok później potwierdził, że rola Petera nie była błędem, kiedy był ze swoim przyjacielem, aktorem Rogerem Frostem na przesłuchaniu w Unity Theatre, ale producent dał Bobowi scenariusz, a kiedy go przeczytał, Bob był wybrany do roli w sztuce.

Kariera Boba na ekranie rozpoczęła się na początku lat 70., kiedy wybrano go do niewielkiej roli w filmie komediowym „Up the Front”, a w 1973 wcielił się w postać Fostera w nominowanej do nagrody BAFTA komedii „The National Health” (1973) z Lynn w roli głównej. Redgrave, Colin Blakely i Eleanor Bron. Spędził lata 70. budując sobie markę, występując w takich filmach i serialach telewizyjnych, jak komedia historyczna oparta na powieści George'a MacDonalda Frasera „Royal Flash” (1975), po tym jak otrzymał główną rolę w krótkotrwałym programie telewizyjnym serial komediowy „Gruby jak złodziej” (1974). Następnie, w 1978 r., Bob miał przełom w karierze dzięki roli Arthura Parkera w telewizyjnym serialu muzycznym „Pennies from Heaven” (1978), i od tego czasu stał się jednym z najbardziej podziwianych angielskich aktorów, który nie tylko zyskał ogromną popularność w rodzimym kraju, ale także w Hollywood.

Lata 80. były najbardziej udaną dekadą jego kariery, ponieważ zagrał w wielu udanych filmach, zarówno krytycznych, jak i komercyjnych, co tylko w znacznym stopniu zwiększyło wartość netto Boba. Zaczął od nominowanego do nagrody BAFTA kryminału „Długi Wielki Piątek” (1980), obok Helen Mirren i Paula Freemana, a następnie zagrał u boku Michaela Caine'a i Richarda Gere'a w nominowanym do nagrody BAFTA thrillerze romantycznym „Beyond”. The Limit” (1983), podczas gdy w 1984 zagrał Owneya Maddena w klasycznym filmie Francisa Forda Coppoli „The Cotton Club”, a w 1986 wcielił się w George'a w neo-noir-dramie kryminalnym „Mona Lisa”, w którym zagrał główną rolę z Michaelem Cainem i Cathy Tyson; ta szczególna rola znacznie podniosła popularność Boba, co zaowocowało nowymi, odnoszącymi sukcesy rolami, m.in. w „Samotnej pasji Judith Hearne” (1987), „Kto wrobił królika Rogera” (1988) oraz w „Raggedy Rawney” (1988).) – jego wartość netto była bardzo zdrowa.

Chcąc wykorzystać sukces z poprzedniej dekady, Bob, obecnie uznany aktor, był w stanie bez problemu znaleźć nową pracę, ponieważ producenci i reżyserzy nigdy nie przestali go nazywać, nie tylko w latach 90., ale do końca jego kariery. Niektóre z jego najbardziej udanych filmów z lat 90. to „Syrenki” (1990) – w którym zagrał Lou Landsky – z Cher i Winoną Ryder, a następnie „Wewnętrzny krąg” (1991) z Tomem Hulce i Lolitą Davidovich, a następnie przez „Nixona” (1995) grającego J. Edgara Hoovera do Nixona Anthony'ego Hopkinsa. „TwentyFourSeven” (1997) i „Felicia's Journey” (1999) zakończyły dekadę, z których wszystkie przyczyniły się do znacznego wzbogacenia bogactwa Boba.

Lata 2000. rozpoczął od roli panamskiego generała Manuela Antonio „Tony'ego” Noriegi w dramacie „Noriega: ulubieniec Boga” (2000), następnie wcielił się w Sancho Pansę w pełnej przygód komedii romantycznej „Don Kichot” na podstawie powieści Miguela de Cervantesa, aw 2003 roku zagrał Papieża Jana XXIII w filmie biograficznym „Dobry Papież: Papież Jan XXIII”. W następnym roku był członkiem obsady dramatu muzycznego „Beyond the Sea”, a w 2005 roku pojawił się w komediodramie muzycznym „Mrs Henderson Presents” z Judi Dench i Kelly Reilly, a następnie w 2006 roku był jednym z gwiazdy biografii o śmierci George'a Reevesa „Hollywoodland”, z Adrienem Brodym, Benem Affleckiem i Diane Lane. Przed wycofaniem się z aktorstwa Bob miał kilka bardziej znaczących występów, takich jak Geppetto w dramacie przygodowym „Pinokio” (2008), następnie jako Albert Passingham w dramacie „Made in Dagenham” (2010) oraz jako Muir w najnowszym pokazie popularna opowieść o Królewnie Śnieżce, „Królewna Śnieżka i Łowca” (2012). Po ukończeniu tego filmu Bob wycofał się z aktorstwa, głównie z powodu zdiagnozowania choroby Parkinsona w 2011 roku.

Jeśli chodzi o życie osobiste, Bob Hoskins był żonaty ze swoją drugą żoną, Lindą Banwell, od 1982 roku – para miała dwoje dzieci. Przed Lindą Bob był żonaty z Jane Livesey (1967-78), z którą miał również dwoje dzieci. Bob zmarł 29 kwietnia 2014 roku w szpitalu w Londynie w wieku 71 lat. Oprócz choroby Parkinsona cierpiał również na zapalenie płuc, które przyspieszyło jego śmierć.